Het intrigeert me mateloos dat gemeenteleden zo makkelijk
de onzin slikken die lieden op een kansel uitkramen (ik spreek hier bewust
niet van predikers).
Een kleine greep uit mijn verzameling kanselnonsens (nee, niet alleen uit
evangelische kring):
- “De Bijbelse verhalen zijn wel waar, maar niet echt gebeurd.”
- “Sommige mensen zijn liever ziek, dan dat ze genezen willen worden.”
- “Alles verandert, God ook.”
- “Je moet je bekeren van je armoede.”
- “Hier maakte de Heilige Geest een inschattingsfoutje.”
De laatste uitspraak vernam ik als toehoorder. De dominee
meende dat het een ‘inschattingsfoutje’ van de Heilige Geest was om Paulus en
Barnabas met elkaar samen te laten werken.
Pardon?
Hij kreeg ook nog eens de lachers op zijn hand. De humor ontging mij volledig. Ik ging verdrietig huiswaarts.
Hoe leren we onze toehoorders onze preken steeds weer te toetsen aan de Bijbel zelf?
Dan hebben ze geen zin meer in onzin.
Ze accepteren het gewoonweg niet.
Ze accepteren het gewoonweg niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten