The Passion in Rotterdam: een ‘spraakmakende hervertelling van de laatste uren van het leven van Jezus’, zo wordt ons aangekondigd.
Moeten we er blij mee
zijn?
De jongens en meisjes van de
EO en de RKK bedoelen het zonder enige twijfel goed, maar is dit nu de manier
waarop het evangelie onder de aandacht van de Nederlandse bevolking te brengen?
Vorig jaar was het
‘hoogtepunt’ het door de Christusfiguur gezongen: “Geef mij nu je angst, ik
geef je er hoop voor terug”. Tekst van André Hazes. Christus kreeg de woorden
van André Hazes, notoir alcoholist, in de mond gelegd, alsof dat evangelie is.
Alsof de woorden van Christus
zelf er niet toe doen. Alsof ze inwisselbaar zijn voor iedere meezinger.
Dit jaar treden diverse
lieden op in The Passion die niets met het geloof hebben. Een hoofdrolspeler
moest van zijn vrouw uitgelegd krijgen wat Pasen is. Een ander verklaart
ongelovig te zijn.
Ik heb een paar vragen:
- Maakt het niet uit of de boodschapper achter zijn boodschap staat?
Is acteren voldoende? - Dreigt The Passion niet een karikatuur van het evangelie te worden?
- Over welk evangelie hebben we het?
- Welke hoop krijgen we terug? De hoop van een man wiens as men in een raketje boven de Noordzee afvuurde?
Laatste vraag:
Mag ik passen voor The
Passion? Of ben ik dan passé?
Ik sluit me hierbij aan en ben daarom door de EO uitgenodigd om het mee te maken. Tot nog toe heb ik grote aarzelingen.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het goed als er naar nieuwe vormen van de verkondiging wordt gezocht. De wereld om ons heen verandert ook constant. Alleen is het inderdaad belangrijk wie het verkondigt en op welke wijze! Dit is meer een vorm van entertaintment...
BeantwoordenVerwijderenDe euforie vulde de timeline op twitter. De show was gelikt, haakte in op Nederlandstalige liedjes met een boodschap, is door velen gezien.
BeantwoordenVerwijderenMaar de boodschap van Goede Vrijdag, was die er ook? De essentie van leven en dood, de crux van het offer van het Lam? Ik heb hem gemist, hoe zouden anderen die dan kunnen horen, zonder enige achtergrond van het christelijk geloof? Die kwam eerlijk gezegd nog het meest naar voren in de korte interviews met voorbijgangers.
Kortom, ik was kritisch, ik heb wel mooie dingen gehoord en gezien, er is in ieder geval goed nagedacht over de aansluiting bij de moderne mens, maar ik heb toch het gevoel dat de essentie van Goede Vrijdag is gemist. Als hij er al was, zat hij goed verstopt. En dat is een echte gemiste kans.
Ik kan me de reacties voorstellen zoals tot nu toe gegeven. Maar het Mysterie is en blijft Mysterie, en het werk van de H.Geest moeten we niet uitvlakken. God roept maar niet altijd via te beredeneren en te verklaren wegen. Geloven is vooral ook een werkwoord. Ook 'ongelovigen' kunnen juist door een dergelijk betrekkelijk laagdrempelig evenement worden geraakt en bewogen. Sterker nog, om 'ja' te zeggen op een rol of taak is er volgens mij al beweging. Het mag voor kijkers ook vragen oproepen, die we als christen gemeenschap naderhand kunnen (moeten) toelichten.
BeantwoordenVerwijderenDe essentie van Goede Vrijdag is ook, dat er een leven(-swijze) losgelaten wordt om een nieuwe weg in te kunnen slaan. Dat heeft Jezus gedaan. Ongetwijfeld zullen dat ook verschillende van de bijna 2 miljoen kijkers op TV en van de aanwezigen in Rotterdam gaan doen. Dat zovelen keken is op zich al verheugend; dat mensen zich durven te laten raken.